Duffel, ergens halfweg tussen Lier en Mechelen. Een regio met een groot historisch belang in de groenteteelt. We rijden het centrum in, wat links en rechts om uiteindelijk een brede oprit op te rijden met links een uitgestrekt veld vol kleine plantjes.

Bloemkool, zo blijkt.

We passeren een huis en wat serres om uiteindelijk aan te komen bij een schuur met hoevewinkel: Recht van ’t Veld. Het initiatief komt van Linda en Raf. Hun specialiteiten? Bloemkool, tomaat en chrysanten.

De vader van Linda, ver in de negentig en nog steeds woonachtig op het domein, de broers en zussen elk met hun boerderij op hetzelfde domein, dit is duidelijk. Dit is een boerenfamilie. Raf leerde voor lasser, maar rolde erin door Linda.

Een vijftal jaar geleden kozen ze voor een andere aanpak: thuisverkoop. Een hoevewinkel dus. De reden? Het gebrek aan respect.

“Als ik zie hoe mijn bloemkolen behandeld worden in een supermarkt, gewoon in bulk op een hoop, dan bloedt mijn hart. Dit product, waar ik zoveel aandacht en liefde aan gegeven heb, wordt herleid tot iets waar geen respect meer voor is. Dat doet pijn.” – Raf en Linda.

Ook op de veiling is er veel veranderd. Vroeger werd er nog geluisterd, nu wordt alles beheerd door enkele grootmachten. Dat het respect voor hun product door de veiling, retailers en consumenten verdwenen is, doet duidelijk (en terecht) pijn. Daarom startten ze met hun hoevewinkel en met Boeren en Buren.

Geen evidente, doch een oprechte keuze. “Enkel zo krijgen we terug contact met de klant. Ze geven ons respect terug en dat doet deugd.” – Linda.

In hun hoevewinkel hebben ze het jaar door groenten. Een aanbod met hun eigen groenten en die van bevriende boeren, seizoensgebonden, en kwaliteitsvolle streekproducten. Korte keten, dus.

“Wat ze schoon vinden aan de stiel?”, vraag ik. “Is er nog iets schoon aan de stiel?”, antwoordt Raf me terug. Het is hard werken. Echt hard werken en de keuze voor thuisverkoop en Boeren en Buren zorgt ervoor dat ook hun vrije dagen opgeofferd worden. Bovendien is er veel administratie en veel nieuwe regels.

“Waar moet er iets veranderen?”, vraag ik vervolgens. Vooral bij de grote retailers. Ze streven enkel naar winst en een zo laag mogelijke prijs.

Dat ze stilaan terug meer respect krijgen van de klanten in Boeren en Buren en de thuisverkoop doet hen echter veel plezier. Daarvoor doen ze het.

Ondertussen helpen ook de dochter en schoonzoon in de zaak. De ambitie? Een zorgboerderij combineren met de thuisverkoop.

Mooie plannen en prachtige producten, zeker en vast.

Een toonbeeld van korte keten. Respect.