Ik parkeer mijn auto aan een lieflijk boerderijtje, een tiental minuten rijden van Mechelen. De geur van versgebakken brood komt me tegemoet. Een hond staat op de oprit. Ik moet langs de hond. Helaas. En ik heb het niet voor honden. Voorzichtig schuifel ik verder. De hond blijft staan, blaft of gromt niet. Chanceke.

Ik volg de geur van het brood en stap binnen in een soort van omgebouwde stal van bakkersspullen. Bakker en Boer Ivo verkoopt net een brood aan een man van gezegende leeftijd. Bakker én Boer, u leest het goed. Ik ben op bezoek bij een man die twee zware beroepen combineert. Twee beroepen die nu onder druk staan en die het zwaar hebben dankzij onder meer de industrialisatie én de strijd om de goedkope prijzen.

“Vroeger bakten ze op elke boerderij brood. Elke Boer had wel een houtoven.” – Ivo

Een houtoven, nog zoiets. Ivo stookt zijn oven warm met hout en bakt de broden recht op de pokkehete stenen. Taarten, granola en sandwiches bakt hij af in een aftandse elektrische oven vol charme.

De 53-jarige Ivo groeide hier op en zag zijn ouders altijd boeren én bakken. Brood voor eigen gebruik. Tot zijn vader een zwaar arbeidsongeval kreeg, en ze, op advies van anderen, dat eigen gebruik begonnen uit te breiden. De oven werd vernieuwd, de ruimte uitgebreid en zo kwam het dat Ivo nu voltijds bakker én Boer werd. Een hoevebakkerij dus.

Zijn vader werkt nog steeds en neemt het grootste deel van het boeren voor zijn rekening. Met een hectare of zes is het een kleinere boerderij met vooral granen op de akkers. Spelt, tarwe of haver, ze telen het allemaal zelf. De granen worden vervolgens gemalen bij een molenaar in Erps-Kwerps en komen daarna terug naar de boerderij.

Afzetmarkt? Allemaal korte keten. Ivo doet verschillende keren in de week de markten  in Mechelen en Kessel-Lo. Verder was hij ook één van de pioniers van Boeren en Buren in Vlaanderen. In het Mechelse begon hij samen met wat gelijkgezinden een Buurderij. Tenslotte is er nog wat thuisverkoop, maar dat is beperkt.

Het assortiment? Allerlei broden, granola en sandwiches (zoals hierboven vermeld), maar ook confituurtaartjes, rabarber- en appeltaarten, etc. Het meeste fruit komt van de eigen tuin. Met de appels maakte hij zelf ook cider en er staan wat honingkasten op het domein voor eigen honing.

“Brouwen, dat wil ik wel nog eens doen. Bier maken, dat interesseert me wel, of kriek-lambiek misschien. Ik zit hier nog in de Zennevallei, weet je.” – Ivo

Ze zijn nog met twee boerende bakkers (of bakkende boeren), weet Ivo, en de opvolging is voorlopig nog niet verzekerd. Jouw eigen graan telen, dat even verder laten malen en er zelf brood mee bakken om dat in de eigen regio zelf te verkopen. En dat allemaal alleen, en/of met wat enige hulp van je ouders. Dat maakt Ivo echt een held van hier.

Trouwe lezers weten dat ik oprecht veel respect heb voor bakkers en boeren (zie artikel en artikel). Wanneer je dit weet te combineren, dan verdien je alleen maar respect.

Niet gewoon een beetje respect, maar meelzakken én hooizolders vol.